Hayatın birinci yılları olan erken çocukluk yılları “sihirli” yıllardır. Artan sinirbilim araştırmaları göstermektedir ki bilhassa erken çocukluk yıllarında beynin gelişimine yönelik yapılan müdahalelerin çocuğun bilişsel gelişim sürecinde katkıları yüksektir. Bir bebek dünyaya yüz milyar nöron (sinir hücresi) ile merhaba der lakin bu nöronlar şimdi birbiri ile ilişki içinde değildir. 0-3 yaş periyodunda bu nöronları aktive etmenin yolu çocuğa sunulan değişik sesler, imajlar, kokular, tatlar ve dokunsal uyaranlar ile mümkün olmaktadır. Bu sebepten bebeğin deneyimleme uğraşları elinden alınmamalı bilakis desteklenerek nöronların ilişkiye geçmesine müsaade verilmelidir. Nöronlar artıkça olgunlaştıkça snapslar (bağlantı noktaları) da artacaktır.???? Unutmamalıyız ki; çocuğumuzun beynindeki sinaps hücreleri tekrarlı tecrübeler sayesinde güçlenecek, güçlendikçe yeni kontaklar ile öğrenmede oluşacaktır. Çocuk var olan temaslarını etraf ve bakım verenlerinin takviyesiyle kullanamaz ise bağlan