Sosyal onay gereksinimi, başka insanların yargılarına değer verildiği ve toplumsal etkileşimlerde bireyin ahenge yönelik davranışlarına çok itina göstermesi ilgili bir kavramdır.
Başkaları tarafından kabul görme gereksinimini ağır bir formda hisseden bireyler oluşturdukları izlenime büyük bir ehemmiyet vermekte, beğenilmek ve takdir görmek için gerektiğinden daha fazla gayret harcama eğiliminde olmaktadırlar. Aldıkları kararları diğerlerinin beklentileri üzerine şekillendirmekte ve hatta gerçek olmadıklarını bildikleri fikirlere bile itiraz etmekten kaçındıkları görülmektedir.
Bu davranışların sebepleri ortasında iki tanesi ön plana çıkmaktadır: Kültür ve mükemmeliyetçilik. Ülkemiz üzere toplumsallaşmanın ön planda olduğu, kişisel yaklaşımdan fazla birden fazla vakit öbür insanların muhtemel fikirlerine nazaran hareket edildiği toplumlarda bu biçim davranışlarla sıklıkla karşılaşılmaktadır. Bilhassa “başkaları ne söyler?” kanısının içselleştiği bireylerde rastgele bir davranışı gerçekleştirirken uzun bir kıymetlendirme sürecine girme, telaş hissetme ya da adım atamama üzere durumlar görülebilmektedir. Birebir vakitte aile hikayesindeki şartlı sevgi, ebeveynler tarafından gösterilen tutarsız davranışlar, takdir ve doyum hissinin tam olarak hissedilememesi üzere bireye has kimi dinamikler de bireyin kendisinin kusursuz özelliklere sahip olması gerektiğine inanmasına bu da mükemmeliyetçi fikirlerin oluşmasına taban hazırlayabilmektedir. Bu tıpkı vakitte kişinin kendi yetkinlikleri ve hünerlerine yönelik kesin yargılara varamamasına ve kendisinden emin olma muhtaçlığının diğerleri tarafından karşılanmasına yönelik tasalara sahip olmasını sağlayabilmektedir. Bu türlü bir yaklaşımla büyüyen çocukların yetişkinlik periyotlarında onaylanma muhtaçlığına daha fazla rastlanması mümkün bir durum halinde karşımıza çıkmaktadır.
Ne yazık ki kabul görme muhtaçlığı toplumsal telaşa ve birtakım özgüven sorunlarına sebep olabilmekte bu da bireyi hiç istemediği fikir ve hislere sürükleyebilmektedir. Bu üzere durumlarda kişinin kendine yönelik inançları ve kanıları üzerine odaklanması ve öz farkındalık geliştirmek ismine adımlar atması kendisi ile yakınlaşmasına ve aldığı kararlar üzerine hakimiyet kurmasına katkı sağlayabilmekte böylelikle odağını dış faktörlerden uzaklaştırıp kendi standartlarına ve beklentilerine yaklaştırmasına yardımcı olabilmektedir
