Gündelik olarak yediğimiz, doğal ve sağlıklı olduğunu düşündüğümüz birçok yiyecek, vücudumuzun savunma sistemlerini uyararak olumsuz tesirler yaratabilmektedir.
Gıda Hassaslığı ve Hastalıklarla İlişkileri
Gündelik olarak yediğimiz, doğal ve sağlıklı olduğunu düşündüğümüz birçok yiyecek, vücudumuzun savunma düzeneklerini uyararak olumsuz tesirler yaratabilmektedir. Besin hassaslığı, muhakkak besinlerin gereğince sindirilemeyince ortaya çıkan yapıtaşı moleküllerine karşı vücudunuzun savunma düzeneğinin uyarılması tepkisidir. Bu durum, daima birebir, ihtar ile daha da şiddetlenir. Savunma sisteminin olumsuz yansıları “Gıda Duyarlılığı” olarak isimlendirilir ve bedende birçok kronik(süregelen) şikayetlere neden olur. Besin hassaslığı tedavi edilemezse süregelen(kronik) hastalıklar ortaya çıkar. Alerjen ihtarlara savunma sisteminin verdiği karşılık sonucu vücudumuzda çok ölçüde zararlı-toksin ortaya çıkar. Bu ziyanlı toksinlerin temizlenmesi kapasitemizi aşmaya başlar ve bedenimizde birikir.Biriken zararlı-toksik hususlar dokularda hudut sitemimizi uyararak süregelen ağrı ve kronik hastalıklara neden olur.
Gıda Hassaslığı, besin alerjisi ile karıştırılmamalıdır. Her iki durum da savunma sistemimizin bir cins karşı koyma yansısıdır. Fark, Besin Hassaslığına IgG, besin alerjisine IgE antikorlarının aracılık etmesidir. Besin alerjisi az şahısta ve az sayıda besine karşı görülür. Kısa müddette önemli şikayetlere neden olur. Alerjinin belirtileri çok süratli ve alevlenmiş olarak geliştiğinden kişinin kendisi de o besinleri, dikkat ederse belirleyebilir ve o besinlerden uzak durur. Örneğin, süte alerjisi olan bireyler, süt içeren gıdayı tükettikten yaklaşık bir saat sonra önemli teneffüs külfetine girer, çarpıntı ve terleme buna eşlik eder. Bu durumu bir defa yaşayan kişi o besinlerden zati artık uzak durarak vücudunu korur.
Gıda Hassaslığında yediğimiz yiyeceklerin olumsuz tesiri 8-72 saat ortasında çıkmaya başlar. Gün içinde birçok yiyecek yendiği için, yaşanılan sorunun besinden kaynaklı olduğu insanların aklına pek gelmez. Gelse de hangi besinden olduğunu belirlemesi hayli zordur. Örneğin, sabah kahvaltıda yumurta yemiş sonra geceye kadar farklı besinler tüketmiş birini düşünelim. Gece yatmadan ya da sonraki sabah ortaya çıkmış bir barsak probleminin sebebinin, sabah yemiş olduğu yumurta olduğunu kimse düşünmez. Bu durumu bir doktor dahi ayırt edemez.
Yiyeceklerin yenmesi sindirilmesi ve ziyanlı kısımlarının vücudumuzdan atılması ortasındaki süreçte, besinler daima bir sindirilme ve parçalanma süreçlerine uğrarlar. Birinci olarak ağızda parçalanmaya başlayan besinler, daha sonra mide asitleri ve hareketleri ile belirli bir kıvama gelir ve barsağa geçerler. Barsakta, safra kesesi ve pankreastan gelen çeşitli sindirim enzimlerinin tesiriyle bu yiyecekler en küçük modüllere yani yapıtaşı molekülleri olan aminoasitlere kadar ayrıştırılırlar. Sindirilmiş yapıtaşı molekülleri; lenfatik sistem sıvısına akabinde toplardamarlardaki kana karışarak karaciğere ulaşır. Karaciğerde süreçlerden geçerek gerekli organlarda kullanılmak üzere bedene dağıtılırlar.
Vücudumuzda çeşitli enzimlerin yetersiz yahut kalitesinin düşük olması; barsak florasında(yararlı mikroplar) bozukluklar yahut başka barsak hastalıkları, yiyeceklerin barsakta sindirilmesini zorlaştırır. Proteinlerin, aminoasitlere kadar parçalanması engellenmiş olur. Bu aminoasitler lenfatik sisteme ve kana parçalanmadan geçerler. Lenfatik sistem bedenin birinci ve en temel savunma sistemidir. Bu savunma sistemi, düzgün sindirilmemiş yiyeceklere yabancı bir unsur üzere davranır ve savunma sistemini harekete geçirerek saldırır.
Savunma hareketi sonucu vücudumuzda önemli tepkiler ve yan tesirler oluşur. Vücudun savunma hususlarının kan seviyeleri artar. Bu zararlı-toksik unsurların vücudumuzdan uzaklaştırılması yada zararsız hale getirilmesi gerekir. Bu zararlı-toksik unsurların zararsız hale getirilmesinde başta karaciğer olmak üzere, böbrek, akciğer, cilt büyük misyon alır. Lakin daima zararlı- toksik husus oluşumu sonucu bu organlarımızın kapasiteleri aşılır. Bu aşılma sonucunda zararlı-toksik unsur birikmeye başlar. Bu zararlı-toksik hususların birikmesi arttıkça hudut sistemimizi uyararak çeşitli belirtilere neden olurlar. Bu durum, doku ve organ kaybına neden olmadan evvel, klâsik laboratuar ve görüntüleme teknikleri ile belirlenemediği için anlamlandırılamayan çeşitli şikayetler oluşturur. Halsizlik, yorgunluk, uykusuzluk, sindirimin yavaşlaması, gaz, şişkinlik, reflü üzere kesin teşhis konulamayan, gereğince tedavi edilemeyen rahatsızlıklara yol açar.
Kişinin sindirilemeyen gıdayı, bilmeden daima tüketmesi durumunda bu savunma sistemi ve savunma elemanları, zararlı-toksik husus üretimine devam ederek vücuda ziyan vermeye başlar. Süregelen, ismi konulamayan yahut lakin ilerlediğinde teşhis konulan birçok kronik hastalık gelişmeye başlar.
Gıda hassaslığının, zararlı-toksik unsurlar üzerinden süregelen(kronik) rahatsızlıkların oluşmasında büyük bir etken olduğu kabul edilmektedir. Kronik hastalıklar, genel olarak immun sistemin, ilgili besinlere karşı tepki vermelerinden kaynaklanmaktadır. Kronik hastalıkların, bayanları erkeklere oranla iki kat daha fazla etkilediği tespit edilmiştir. Gıda hassaslığı bayanlarda daha sık rastlanmakta ve sindirim sisteminde birçok şikayete, hastalığa sebep olmaktadır.
Bunların başlıcaları; şişmanlık, kilo verememe, irritabl barsak sendromu, barsak gazı, karın şişkinliği, kabızlık, ishal, ağızda yaralar, üst karın ağrıları, mide krampları, reflü, barsakların süregelen hastalıkları, iltihabi barsak hastalıkları, kolitdir.
Sindirim sistemi dışında ise cilt sorunlarına (örn. sivilceler, lekeler, kaşıntı, dermatitler, egzamalar, sedef, cilt alerjileri vs.), sellülit, romatizmal eklem hastalıklarına, romatolojik yumuşak doku hastalıklarına, süregelen farenjite, sık sık nezle gribe yakalanmaya, astım üzere üst teneffüs yolu mukozası hastalıklarına, sabahları kalkamama, daima yorgunluk, depresyon, uyku bozukluklarına, baş ağrısına, migrene ve tedavi edilemeyen ağrılara neden olur.
Araştırma sonuçları açıkça ortaya koymuştur ki, severek yediğimiz ve organik, doğal, faydalı zannettiğimiz bir besin, yıllarca bize büyük rahatsızlıklar yaşatmış olabilir.
Görülüyorki; klasik muayene ve laboratuar-görüntüleme prosedürleri ile tabipler tarafından nedeni ortaya konamayan, daima ilaç kullanmamıza sebep olan ve tüm ilaçlara karşın istenilen seviyede güzelleşmeyen hastalıkların temelinde Gıda Duyarlılığıyatabilir.
Gıda Duyarlılığının saptanması ve tedavi sürecinin başlaması, nedeni saptanamamış ve daima ilaç kullanılması gereken birçok hastalığa düzgünleşme umudu olmuştur.
Gıda Hassaslığı Testleri
Test için 2-3 ml venöz damardan kan örneğine muhtaçlık duyulmaktadır. Kanda besinlere karşı oluşmuş Ig G antikor ölçümleri yapılır ve çok sayıda (200-250) besine karşı, bedenimizin savunma sistemi tarafından oluşturulmuş antikorlar saptanır. Ig G antikorlar kapiller kanda % 45 oranında kayba uğrarlar, bu nedenle kapiller(parmaktan alınan) kandan yapılan ölçümler % 40 yanılmayla ölçüm yapar. Ölçümlerin venöz kandan yapılması daha gerçek sonuçlar vermektedir.
Gıda hassaslığı yanında, buna neden olabilecek bozuklukların tespiti kıymetlidir.Böylece besin hassaslığı nedeniyle kısıtlanan beslenme rejimlerinden daha kısa müddetlerde ve kalıcı olarak kurtulmak mümkün olmaktadır.
Özellikle sindirimin yetersizliği ve barsaklardaki flora bozukluğu besin hassaslığına neden olmaktadır. Barsaklardaki maya mantarının artmış olması da besin hassaslığını arttırmaktadır. Besin hassaslığının tedavi edilmemesi, sonuçta; organ bozukluklarına (disfonksiyonlar), metabolik latent asidoz, hormonal disfonksiyon, ağır metal birikimi üzere birçok kronik hastalığa neden olacak problemlere sebep olmaktadır.
Gıda hassaslığının yıllardır devam ettiği düşünülürse; evvelden şikayet oluşturmayan durumlar, vücudun çeşitli sistemlerinde bozukluklar yaptıktan sonra şikayetler oluşturmaktadır. Bu, bedenin dokularındaki zararlı-toksik unsurların yani asiditenin artması sonucunda gelişmektedir. Bunun en bariz örneği; dokulardaki asiditenin artması sonucunda, teşhisin sıkıntı konulduğu ve gereğince tedavi edilemeyen romatizmal ağrılı kas-eklem-iskelet sistemi hastalıklarının ortaya çıkmasıdır.
Bazı hormonal bozuklukların temelinde de besin hassaslığı yatabilmektedir. Memnunluk hormonu olarak da bilinen Serotonin'in %70'i barsaklardan salgılanmaktadır. Besin hassaslığı durumunda Serotonin gereğince salgılanamamaktadır. Hormon seviyeleri kâfi olmasına karşın hormonların hücre üzerindeki algılayıcılarının azlığı yahut bozukluğu da hormonal bozukluk şikayetlerine sebebiyet verdiği, araştırmalarla ortaya konmuştur. Hormonal disfonksiyonlar birinci olarak kronik yorgunluk sendromu olarak isimlendirilen daima bir yorgunluk, halsizlik, mutsuzluk, alınganlık şikayetleriyle karakterize tabloyu oluşturmaktadır. Bu hastalık şikayetleri üzerine serotonin hormonunun tesiri çok büyüktür. Besin hassaslığı yaşayan bir barsakta serotonin salgılanması bozulmaktadır.
Modern hayat içinde yalnızca besinleri değil besinlerle birlikte kimyasalları da yiyeceklerle alıyoruz. Bu kimyasal unsurlar içinde vücudumuzun tanımadığı ve baş edemediği moleküler yapıtaşları vardır. Bu ziyanlı yapıtaşları vücudumuz tarafından tanınamadığı için zararsız hale getirilememekte ve atılamamaktadır. Bu durumda bu hususlar vücudumuza ziyan verir duruma gelmektedir. Bu yapıtaşı moleküllerin ortasında vücudumuza en çok ziyan veren kimyasalların başında; ağır metaller gelmektedir. Ağır metaller nefes ile teneffüs yolundan yahut aşılar-ilaçlar yoluyla tedavi hedefli vücudumuza girmektedir. Vücudumuza yabancı olarak dışarıdan giren, savunma sistemimizin tanımadığı ve baş edemediği bu ağır metaller, dokularımızda birikmektedir. Bu metal birikmeleri, klasik muayene yahut laboratuar-görüntüleme teknikleri ile saptanamaz.
Ağır metal birikmeleri açıklanamayan ve başta kanser olmak üzere gereğince tedavi edilemeyen birçok hastalığın ortaya çıkmasına sebep olur. Yapılan ağır, ağır ilaç ve büyük cerrahi operasyonlara karşın, hastalıklar durdurulamaz. Meğer hastalığa ve tedavilerin başarısızlığına sebep olan, dokulara çökmüş ağır metaller olabilmektedir. Ağır metal yüklenmesi gıda duyarlılığına da neden olabilmektedir. Özellikle katkı maddeli, işlenmiş ve paketlenmiş gıdalarda çok miktardaki zararlı-toksik maddelere ilave olarak ağır metallerde yer almaktadır. Bunların dikkatli tüketilmesinde yarar vardır.
Sonuçolarak herhangi bir Gıda Duyarlılığı Testi ile sadece gıda duyarlılığını saptayıp beslenme rejimlerini belirleyebilirsiniz. Ancak beslenme planı bozulduğunda şikayetler tekrar olabilmektedir. Bu durumda beslenme planına çok uzun süre devam etmek gerekmektedir.Oysa gıda duyarlılığına sebep olan nedenleri de tespit etmek ve tedavi etmek gerekmektedir.Beslenme planınızın yanında, nedenlerin tedavisi ile sağlığınıza daha kısa sürede ve kalıcı olarak kavuşabilirsiniz. Gıda duyarlılığında, temel nedenin tedavisinin sağlanması ile de beslenme planlarının kullanımı 3-6 ay süreden sonra tamamen bırakılabilecektir.
Gıda duyarlılığı testlerindeki gıda sayısının 200-250 düzeylerinde olması, besin planlarının daha kolay yapılabilmesini sağlayacaktır. Sonuçta bu durum beslenme planına uyumu artırarak tedavi başarısını da arttırmaktadır. Gıda duyarlılığı tedavisinde beslenme planı kadar gıda duyarlılığına neden olan etkenlerin ortadan kaldırılması da gerekmektedir.
Günümüzde kullanılan check-up olarak yaptırdığımız geleneksel laboratuvar ve görüntüleme testleri organlarımızda ciddi hücre, doku hasarı olduğunda gösterebilmektedir. Bu durumlarda organı veya hücreleri kurtarmak çok zor olmakta, sürekli ilaç kullanmak zorunda kalınmaktadır.
Oysa, gıda duyarlılık testleri gibi özel testlerle organlardaki bozuklukların düzeltilebilir düzeyde saptanması sağlanmış olmaktadır. Böylece hastalık oluşmadan önlemler alınmış, korunma sağlanmış olacaktır.
Gıda Duyarlılığı ve Ağrılı Kronik Hastalıklar
Gıda duyarlılığı sonucu oluşan savunma(immün) sisteminin elemanları, dokularımızda ciddi enflamasyonlara ve zararlı-toksik madde birikimine neden olur.Böylece zaman içinde immün sistem kaynaklı enflamatuvar hastalıklara davetiye çıkarırlar. İmmün enflamatuvar hastalıkların tanısı ise oldukça zordur. Tanısı konduktan sonraki süreçte geleneksel tıp nedene yönelik tedaviler yerine, immün sisteminizi baskılayacak tedaviler uygulamaktadır.
Bu hastalıkların tanıları konana kadar geçen sürede bedenimiz durumunun bozukluğunu bize çeşitli şikayet ve ağrılı durumlarla anlatmaya çalışır. Biz bedenimizi dinlemez, nedene yönelik tedavilerimizi yaptıramazsak adı konulamayan; sürekli ilaç kullanmak zorunda kaldığımız ağrılı hastalıklarla yaşamaya başlarız.
Tedavilerimiz nedene yönelik olarak yapılmaz immün sistemin tepkilerini baskılama yoluyla yapılmaya çalışılırsa başarısızlık kaçınılmaz olacaktır. Bir süre geçici olarak şikayetler azalacak ama hiçbir zaman geçmeyecektir. Bir süre sonra daha güçlü baskılayıcı ilaçlar kullanmak zorunda kalınacaktır. Ancak tedavilere rağmen hiçbir zaman istenilen düzeyde bir rahatlık sağlanamamaktadır.
Oysa alerjik zeminde gelişen otoimmün hastalıkların temelinde dokularımızda biriken reaksiyonlar sonucu oluşan zararlı-toksik maddelerin birikmesi vardır.Bu zararlı-toksik maddelerin dokudan ve vücudumuzdan uzaklaştırılmadan tedavi olunması mümkün değildir.Tabiî ki, öncelikle toksin oluşumlarının durdurulması esas olacaktır. Sonraki dönemdebu toksinlerin uzaklaştırılmasına yönelik tedaviler uygulanmalıdır.
Nedene yönelik tedavi olmadığımız sürece, romatizmal ağrılı hastalıklarla hareket edemez hale geliriz. Sonuçta, çeşitli ameliyatlarla ve platin-protez uygulamalarıyla ayakta kalmaya çalışırız. Ancak hiçbir zaman ağrılarımızdan kurtulamaz, ağrılarla yaşamaya devam etmek zorunda kalırız.
