Kayığı hareket ettirmek için uğraşıyorsam sabırla bekliyorum.
Kayığı hareket ettirmek için uğraşmıyorsam inatla bekliyorum.
Denizin ortasında kayığımda bekliyorum.
Küreklerimi ellerime aldım, çekiyorum yavaş yavaş. Yüküm ağır. Bırakmaya kıyamıyorum, çok emek verdim.
Çok yorgunum. Bu yüklerle ilerlemek imkansız.
Sabırla devam ediyorum kürek çekmeye.
Belki de inatla!
Denizin ortasında kayığımda bekliyorum. Ellerimde küreklerim var, yüklerim ise denizin tabanında. Kıssalarını, hislerini, kokularını kalbime kazıdım.
Sonunda etrafa bakıyorum. Lakin ne tarafa gitmeliyim bilemiyorum. Sonsuz bir boşluk üzere. Her yer birebir fakat karmaşık.
Karar vermeliyim lakin yapamıyorum. Hala içim acıyor. Hazır değilim hareket etmeye. Öncelikle biraz daha burada kalmalıyım. Yüklerimle vedalaşmalıyım yoldan geri dönmemem için.
…
Sonunda hazırım.
Etrafıma bakıyorum.
İşte yol orada!
Ne kadar da kolaymış oysaki yolu bulmak; Hazır olunca.
Adım atınca.
Direnmeyince gitmesi gerekene.